φ > τροφή vol.III | 21.3.2014


Ειρήνη Παππά ©2014

φ > Δημήτρης

1 σχόλιο:

  1. Ζηλεψα! Θα ηθελα να περνουσα κ γω απο κει, (που αραγε κ ποτε) να επερνα παστελι (;) τυλιγμενο με ποιημα (;)! Μ αρεσε το κατακιτρινο παλτο της γεματουλας, η φουξια γραβατα του κυριου, τα λεοπαρδαλε γοβακια της κυριας, το πολυχρωμο πλεχτο πουλοβερ της ωραιας ηλικιωμενης που διαβαζε πως το γαλα στεγνωνει τον ακρωτηριασμο της γλωσσας, ( δηλαδη σκεφτομαι, φρικη! Ακρωτηριασμενη γλωσσα, μπλιαχ, μπρρρρρρρρρρρ κ πως θα μιλαει τωρα, αυτος αυτη αυτο; Κ ποιος του της το εκανε ; Η μηπως μονος μονη μονο του; Κ γιατι; Γιατι τετοια φρικη; Αλλα μηπως κ γω που εχω τη γλωσσα μου στη θεση της κ ολοκληρη δεν νιωθω ωρες ωρες, στιγμες στιγμες, μερες μερες, μηνες μηνες πως δεν μπορω, δε γινεται, αδυνατο, ακατορθωτο να μιλησω. Κ το γαλα; Πως μπορει το γαλα να στεγνωνει; Μηπως το ασπρο του; Αυτο μαλλον! Παντως, σκεφτομαι, σκεφτομαι, αυτη που με ταισε γαλα, το δικο της το γαλα, αυτη ακρωτηριασε πρωτα τη δικια της κ υστερα τη δικια μου γλωσσα χωρις να σταξει στογανα αιμα! Ευτυχως ομως, ευτυχως που υπαρχει το γαλα κ κυριως το ασπρο του, γιατι σου λεει ξανα κ ξανα μεχρι να το εμπεδωσεις : " ελα βρε! τα εσβησα ολα, γραψε την ιστορια απο την αρχη! "!

    ΑπάντησηΔιαγραφή